Wygrana w sprawie o stwierdzenie nieważności PnB.

W prowadzonej przez Kancelarię sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę, Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego uchylił poprzednie decyzje administracyjne i odmówił stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę z 1999 roku.

Sprawa dotyczyła decyzji o pozwoleniu na budowę z 1999 roku. Na jej podstawie nasz Klient wybudował dom w odległości 0,8m od granicy z sąsiednią działką. Wszystko odbyło się za zgodą poprzedniego właściciela. Po zmianie właściciela, nowy sąsiad rozpoczął batalię prawną o stwierdzenie nieważności decyzji PnB. Pierwotnie organy I i II instancji orzekały stwierdzenie nieważności decyzji PnB. Dopiero Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił argumentację naszej Kancelarii (https://tiny.pl/9gqh5).

W uzasadnieniu decyzji GINB z czerwca br. wskazano, że niewielki stopień uchybienia przepisom prawa budowlanego oraz znaczny upływ czasu – nie mogą uzasadniać przesłanki „rażącego” naruszenia prawa. Nie mogą zatem być być podstawą do stwierdzenia jej nieważności w trybie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.  Przede wszystkim jednak wskazano, że nie każde uchybienie przepisom powinno automatycznie powodować stwierdzenie nieważności decyzji.

Reasumując, GINB ostatecznie uznał nasze argumenty. Organ powołał się przy tym na wyrok TK P 46/13, w którym uznano art. 156 § 2 KPA za niezgodny z art. 2 Konstytucji, w zakresie, w jakim nie wyłącza dopuszczalności stwierdzenia nieważności decyzji wydanej z rażącym naruszeniem prawa, gdy od wydania decyzji nastąpił znaczny upływ czasu, a decyzja była podstawą nabycia prawa lub ekspektatywy. Także NSA w swoim orzecznictwie wskazuje, iż znaczny upływ czasu, o którym mowa W ww. wyroku TK, musi być brany pod uwagę przy ocenie ww. skutków społeczno-gospodarczych, które wywołuje rozstrzygnięcie.

Stanisław Lach – radca prawny.

Przewiń do góry